گروه فرهنگی عمار

برای دیدن اندازه اصلی بر روی تصویر کلیک نمایید.

مخصوص چاپ در اندازه A3  و کوچکتر

آیت الله خوشوقت رحمةالله علیه

«قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ کَفَى‏ بِالْمَوْتِ‏ وَاعِظاً»

(کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، کتاب شریف کافی ج‏2 ؛ ص275)

در دنیا موعظه گر و نصیحت­گر زیاد است، انواع و اقسام موعظه­ ها موجود است. بعضی­ها با بعضی­ها متأثر می­شوند، بعضی دیگر با بعضی دیگر، امّا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «موت» یکی از آن موعظه گرهایی است که اگر موعظه کند کافی است. دیگر نیاز به تجدید سایر مواعظ نیست، چون تنبّهی که مرگ به آدم می­دهد هیچکدام از آن­ها نمی­دهد. مرگ به آدم با زبان بی­زبانی امّا خیلی فصیح و بلیغ می­گوید یک چنین حالی برای تو هم هست، مرگ مال این نیست، مال همه انسان­هاست. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ»، همه می­میرند، آنوقتی که آدم مرد دیگر هیچ چیزی ندارد دیگر، نه عقل دارد، نه شعور دارد، نه پول دارد، هیچ چیز ندارد، همه چیزهایی که داشت از دستش می­دهد، یک چنین تنبّهی را به انسان می­دهد، این باعث می­شود که آدم یک خُرده حواسش را جمع کند...